Licht en duister
De zon, verscholen achter donkere wolken.
Je leven moeizaam en zwaar voelt.
Jouw laatste lach, lang geleden.
De regen neerklettert op jouw hart.
Jouw pad aanvoelt als een moeras
en het huilen je nader staat dan je lach.
Zoek dan het lichtje in jou
dat er altijd al was en is.
Lap de ramen van je ziel en
vind de eilandjes in jouw moeras.
Steek een zonnige paraplu op
en zoek die mens, die jou laat huilen van de lach.
Blijf niet alleen.
Je mag het samen doen.
De schouder vinden die jou steunt.
De mens ontmoeten die met een vuurtje
jouw hart verwarmt.
Steek een kaars aan die jouw duister verdringt
zodat jij jouw pad weer ziet
en jouw zon weer gaat schijnen.
Sta op en ga op pad.
Je hoeft het niet alleen te doen.
Resoneert deze tekst bij jou? En wil je het graag anders, maar weet je niet hoe?
Neem vrijblijvend contact met me op. Misschien dat ik jou en stukje op weg kan helpen zodat jouw licht weer gaat stralen.
